Vellos con Historia

Marcha niebla, pita cega, que aí vén san Xoán co seu cabalín ruán e hate meter no cunqueiro ata o mes de xaneiro.
O que queira ter bos alleiros, tenos que botar en xaneiro.
En marzo, déixame ir ver como pacio.
Dicía o pastor: “Marcha Marzo, marzán, pola mañá cara de can, ao mediodía cara de abella, e á noite mata a ovella”. E díxolle Marzo: “Con tres días que me quedan y tres que me va a dejar mi hermano de Abril, tú de mí no te vas a reír”.
Abril lluvioso trae a mayo florido y hermoso.
IAV (O Chao do Pousadoiro, Ribeira de Piquín)

As patacas hainas que botar en xaneiro, senón saen pequenas e ocas.
A noite de san Pedro, a máis pequena do ano.
Se o xoves está bo día, o domingo tamén.
IAV (Miñoto, A Pastoriza)

Día de San Pedro, tanto queixo como dedo.
Día de San Xoán, tanto queixo como pan.
Marzo marzán, de día cara de risa e de noite cara de can.
En abril, augas mil.
En maio, aínda a vella queima o tallo.
En xaneiro, sete lobos ó carreiro.
San Antonio verdadeiro o 13 de xaneiro, cando a súa festa lle dan o 17 de xaneiro.
Os días de maio son tan largos coma un día sen pan.
Marzo marzán, de día cara de risa e de noite cara de can.
En abril, augas mil.
En maio, aínda a vella queima o tallo.
Cando chove e fai sol, vai o demo pa Ferrol.
Arco iris ao anoitecer, bo tempo ao amencer.
Aire vilalbés, a auga ben a ves.
Aire de Meira, caldeiros a goteira.
JFF (Hermunde, Pol)

Nunca choveu que non escampara.
JFF (O Tombo, A Pastoriza), YLA (A Muíña, Retizós, Baleira)

Xeo sobre o lodo, neve ata o cóbado.
En abril augas mil, todas caben nun barril.
PDA (O Chao do Pousadoiro, Ribeira de Piquín)

No mes de xaneiro, pés no braseiro.
Cando marzo maiea, maio marcea.
Se a cobra cantou en marzo, neve no maio.
Abril chuvioso, maio pardo, San Xoán claro, enchen o carro.
Abril frío, moito pan e pouco viño.
Ano de herba, ano de merda.
De santo Antonio ao San Xoán, once días van.
Non hai día que non chegue, nin tempo que non acabe.
Cando a carballeira xa canta, gusta ben a manta.
Se o Nadal vén mollado, o xaneiro vén xeado.
Ano de neves, ano de bens.
O bo día méteo na casa.
Moito has de saber para cogomelos coller.
Mellor cogomelo perdido que mal comido.
Comer e rañar, todo o mal é empezar.
A auga para os peixes; para o home, viño e feixes.
A pan duro, dente agudo.
Con pan e viño, ándase o camiño.
Detrás dun temporal, sempre veu a calma.
Cando a primeira nevarada do ano chega ao río grande (o Eo), outras sete van vir.
Se o galo canta ao mediodía, néboa para o outro día.
A mal tempo, boa cara.
YLA (A Muíña, Retizós, Baleira)

En xaneiro, sete e sete no carreiro.
San Antonio verdadeiro, dezasete de xaneiro.
Aínda che ven aí abril, que che ha facer caxir.
En abril, augas mil.
Aínda en maio a vella queima o tallo.
Ata o corenta de maio, non quites o saio.
Ditoso mes, que empeza con Santos e remata con San Andrés (novembro)
Por Santos neve nos campos.
Polo San Martiño, espicha o viño e mata o porquiño.
AGG (Currás, Bretoña, A Pastoriza)

Cando chove e vai vento, pecha a porta e méteo dentro.
Año de nieves, año de bienes.
En febreiro, sete lobos nun carreiro.
Cando a neve saca dez, todo vai o revés.
A neve febreiriña, cómea a galiña.
Entre marzo e abril, sae o cuco do cubil.
No abril a chuvia enche o carro e mais o barril.
O abril e o maio, son as chaves de todo o ano.
No tempo do cuco, na mañá me mollo e na tarde me enxugo
A castaña no agosto quere beber, e no setembro comer.
En setembro, ou secan as fontes ou levan as pontes.
Non por moito correr, é día máis axiña.
El que madruga, dios le ayuda.
TBG (Pousada, A Pastoriza)

En xaneiro e en febreiro,
sete lobos nun carreiro.
ARP (Meira)