Vellos con Historia

Dicían que nunha carballeira que hai antes de chegar á casa na que se criou a miña mai, sucedían cousas ben raras. Cando algún veciño pasaba de noite por aquel camiño escuro que se estendía por baixo dos carballos, escoitábase unha voz que te chamaba polo teu propio nome e dicíache que foras por un sitio, e logo polo outro. Cando a persoa se daba conta de que aquilo non era algo terreal, tiña que dicir as seguintes palabras: “¡Oh, dulcísimo nome de Xesús!”, e entón escoitábase un estoupido entre os carballos, e as voces desaparecían. E din que por iso esa carballeira chámase aínda hoxe “A Carballeira do Demo”.
YLA (A Muíña, Retizós, Baleira)