Había unha veciña no pobo que era moi rica, polo que tiña un matrimonio de caseiros na súa casa para que lle labrasen as terras. Pero un día o matrimonio tivo xemelos, polo que a ricachona da señora botounos fóra da casa, e quedaron sen nada e con dous fillos na rúa.
Tamén había outra señora que din que non tiña corazón. Esta vivía preto dunha canteira. Entón, cando os nenos pasaban por diante da súa casa, subindo unha forte costa, ela comezaba a tirarlles pedras, sen ningunha razón, simplemente pola malicia de lanzarlles pedras ós nenos.
JFF (Hermunde, Pol)
0 comentarios:
Publicar un comentario
Valoramos todo o que nos poidas aportar: comentarios, críticas, novos contos (lembra dicirnos onde se contan!), fotografías vellas, e por suposto tamén ánimos...