Vellos con Historia

Unha noite, un veciño meu que ía ao prado buscar unha egua, viu ir polo aire unha luz alongada, con sete coroas como sete cabezas. Era tan luminosa que ata se espantou o animal. Ao chegar a casa, súa mai explicoulle que eran “fachas”, e que saían dos lugares nos que a xente se bautizara para anunciar a morte dunha persoa, o que acontecía dous días despois.
Doutra vez, uns veciños que ían de rúa, viron no cemiterio tres luces, e pareceulles que oíran voces. Todos pillaron moito medo pero, así e todo, un deles quixo facerse o valente e foi ver o que pasaba. Cando regresou onda os outros, viña todo asustado. Preguntáronlle qué vira, pero el soamente contestou: “Non volo podo dicir. Xa o saberedes dentro de dous días”. E pasado ese tempo, morreu.
Meu avó contoume que cando vían no ceo estas “fachas”, formando grandes bolas de luz, chamábanlles “fuegos fatuos”.
MAD (Pousada, A Pastoriza)