Vellos con Historia

Sobre a orixe do Pedregal, hai unha lenda que fala dunha meiga que chamaban Irimia. Esta meiga levábase mal cos monxes do Mosteiro e un día, cando estes se presentaron para cobrarlle os impostos, a muller, non tendo con que pagarlles, colleu unhas pedras que tiña no mandil e comezou a tirárllelas para botalos fóra das súas terras. Para resarcise, os monxes resolveron quedar coas terras de Irimia, que eran moi ricas en fontes, e moi útiles por tanto para que pacera o gando. Pero a muller, ao verse desposuída do seu, botou un meigallo e cubriu as fontes con enormes pedras para que deste xeito non puideran aproveitar a auga das súas terras. E din que así é como se formou o Pedregal.
Contan tamén que había un grupo de rapaces que molestaban a unha meiga que vivía no Pedregal. Un día, os rapaces achegáronse a casa da muller e empezaron a berrarlle e a tirarlle pedras. A meiga, enfurecida, converteu a todos os rapaces en pedras enormes, dando así lugar a esa paraxe.
Outros din que debaixo das pedras do Pedregal hai un río subterráneo, e que por iso existe nun determinado percorrido un elevado número de fontes, ata Fonmiñá, que é a onde vai dar toda esa auga.
MES (Vilasuxo, Meira)