Había un veciño ó que todos os membros do pobo querían mal, posto que era un home rico que facía burla do traballo dos gandeiros e agricultores do pobo. Tras unha longa enfermidade, xa no seu leito de morte, foi o cura xunto del para darlle a santa extrema unción. Cando este se dispoñía a entrar no cuarto, o home deu o seu derradeiro suspiro, que chaman o suspiro que leva a morte. Nese intre, as ventás abríronse, entrando unha viruxe arrepiante que nunca ninguén volveu presenciar.
MES (Vilasuxo, Meira)
0 comentarios:
Publicar un comentario
Valoramos todo o que nos poidas aportar: comentarios, críticas, novos contos (lembra dicirnos onde se contan!), fotografías vellas, e por suposto tamén ánimos...