Manolín era un veciño dun barrio de aquí cerca, que chaman Mendreiras. E, estando no tempo de mallar, resulta que el andaba todo o verán sen a camisa. E un día, que viña el só da malla, ao pasar polo cemiterio, había pouco que lle morrera seu pai e decidiu entrar a rezar por el. Pero viñan outros detrás del, que viñan tamén de mallar, e ao acercarse ao cemiterio, viron saír a aquelas horas da mañá a aquela persoa sen camisa, a medio vestir, e levaron un pánico que botaron a correr por aquel camín abaixo, que non había terra que lles chegase, pensando que eran as ánimas.
IPP (Martín, Baleira)
0 comentarios:
Publicar un comentario
Valoramos todo o que nos poidas aportar: comentarios, críticas, novos contos (lembra dicirnos onde se contan!), fotografías vellas, e por suposto tamén ánimos...