Antigamente había meigas das malas, que eran as que botaban o mal de ollo, e meigas das boas, que quitaban estas e outras maldicións mediante oracións secretas. Nunha casa de aquí cerca, na que tiñan numeroso gando, enfermou un día unha vaca que sempre estivera sa coma un buxo, e consideraron que era mal de ollo, polo que decidiron chamar a unha meiga. Esta botou bastante tempo metida na corte coa vaca, facéndolle conxuros, sen ninguén máis presente. Despois, tomou a meiga o café co amo na cociña da casa, e ao rematar, achegáronse á corte, e xa estaba a vaca de pé comendo.
PDA (O Chao do Pousadoiro, Ribeira de Piquín)
0 comentarios:
Publicar un comentario
Valoramos todo o que nos poidas aportar: comentarios, críticas, novos contos (lembra dicirnos onde se contan!), fotografías vellas, e por suposto tamén ánimos...