Vellos con Historia

O padriño da miña avoa era de casa forte, xa que tiñan uns cantos bois e algunha vaca, e iso, naquela época, era un bo capital. Un día, o padriño foi á louseira de Bóveda cos bois e cargou o carro de lousa. Logo díxolle ó criado: “Pasa para diante e vai soleando coas vacas”, que quería dicir que xuntase as vacas canda os bois, para dar levado o carro. O criado foi buscar as vacas pero, ó ver que non volvía, o padriño marchou para a casa. Cando chegou aló, berroulle e preguntoulle por qué non volvera para axudalo. Pero o criado estaba moi asustado e tiña a cara rabuñada. “Cale a boca señor, que viñeron as meigas e déronme a elixir por onde quería vir, se por aire ou por terra”, dixo o criado. Como este non respondera á pregunta das meigas, elas levárano arrastrado por entre as silvas e os toxos. E contan que antes do acontecido o criado saía moito de festa pola noite, pero dende aquela nunca volveu saír.
MPV (Hermunde, Pol)