Vellos con Historia

Maruxiña da Forneira/cando cozas faime un bolo/se mo fas faimo de trigo/que de millo non cho como.
JFF (Hermunde, Pol)


Maruxiña tente dreita/que teu pai querte casar./Tan dreitiña che me teño/o aire querme levar.

Maruxiña fixo un traxe/pensando que se casaba/y ha de gastar ese e outro/e ha de quedar como estaba./Anda maruxiña, remenda o refaixo./Mira co tes roto por riba e por baixo,/por todo o retor/anda maruxiña remenda mellor.
(remate alternativo: por baixo e por riba, anda maruxiña remenda a barriga)

Cando a miña maruxiña/tiña vinte anos cumpridos/era a máis guapa do pueblo/
e a envidia dos veciños./Máis unha noite de inverno/por lástima e compasión/darlle pousada a un rapaz/foi a súa perdición./E empezounos a contar/que era un roxo escapado/y andaba de paragüero/pa facerse o despistado./Enseñou monedas douro/e cheques do banco Pastor,/tanto que fixo creer/que sería un gran señor./Así que ó día siguiente/mandeino quedar na casa/pensando que era moi rico/para casalo ca rapaza./E dalí a pouco tempo/xa ma tiña en estado/e ó tratar do casamento/resultou que era casado./E hasta mentira parece/de quen fora tan sencilla/un paragüero de Orense/engañara a miña filla./Dixo unha veciña nosa/que nos trata tu por tu/Dios lle dea muita salud.

Maruxiña, maruxiña,/a do refaixo amarelo,/se te encontro no camiño,/non che val decir non quero.

Anda maruxiña non vaias á herba/porque vén o vento e toda cha leva,/e toda cha leva, e lévacha toda,/anda Maruxiña non seas tola.
TVG (Meira; Pousada, A Pastoriza)


O casamento da Maruxa
Maruxa do meu agrado,/bonita cara de rosa,/si me queres dío axiña,/non señas tan recelosa./Moito ben falas Manolo,/mesmo me deixas pasmada,/pero como es tan pillo/eu no che podo creer nada./Pois pódesmo creer Maruxa/que che teño tal cariño,/que me morrerei de pena/si non me caso contigo./Pois logo si non te cambias/e me tes tanto cariño,/amareite toda a vida/si é que sales formaliño,/e logo meu Manoliño,/si o permite San Antonio,/casarémonos axiña/pra gozar do matrimonio./San Antonio o permite,/que ben viu a necesidá,/que tanto tu coma el/moito traballo nos das./Pois o meu algunhas veces/mesmo me fai rabexar/pero eu hasta que me case/non o quero estrenar./Pois o mesmo fago eu./¡Que mala opinión temos!/Eu tampouco non o estreno/hasta o día en que nos casemos./Por fin tres meses e un día/levaron de relaciós/mais ó cabo dese tempo/casaron sin municiós./Fixeron unha grande boda/na casa da Maruxiña/os dous casados de novo/xa se deitaron co día./Ó empezar a tarea,/Maruxiña dixo así:/Gracias Manoliño/que entrou o Rei en Madrid./Pois que seña bienvenido/que me parece xeitoso,/queira Dios que nunca canse,/nin se faga receloso.
IAV (O Chao, Ribeira de Piquín)

Por ser noite de san Xoán,/noite de encantos e bruxas,/por ser noite de san Xoán,/téñoche medo Maruxa.

Esta noite hei de ir verte,/Maruxa non teñas medo,/déixame a porta trincada/cunha palla de centeo.
AGG (Currás, Bretoña, A Pastoriza)