Unha vez, o Roso(que era un cego dos que cantaban e dicían contos polos pobos) foi tocar a unha romaría, e armouse unha liorta moi grande na que todos andaban a pedradas. Entón, vendo a que se formara, díxolle ao seu compañeiro: “Oi José, torna do bombo”. E o outro díxolle: “Oi Roso, o bombo tórname do lombo”.
TBG (Pousada, A Pastoriza)
0 comentarios:
Publicar un comentario
Valoramos todo o que nos poidas aportar: comentarios, críticas, novos contos (lembra dicirnos onde se contan!), fotografías vellas, e por suposto tamén ánimos...