Unha muller traballaba de criada na casa dun cura. E un día, de volta de traballar, chegou a súa casa e acendeu o braseiro. A criada tiña moito frío, así que achegouse moito ó lume para quentarse, e dixo: “Miña casiña, meu lar, que na casa do cura non se pode peidar”.
MPV (Hermunde, Pol)
Benvidos!
No curso 2008-2009, profesor e alumnos de Ciencias Sociais de 4º da ESO, do IES Pedregal de Irimia (Meira, Lugo) elaboramos un traballo de investigación que rematou neste blog. Con el, quixemos compartir con vós as moitas e fermosas historias que recollemos dos nosos vellos: cantigas, remedios contra as doenzas e mal de ollo, contos de lobos, nubeiros, ánimas e santas compañas, demos, mouros, encantos, e ata tesouros enterrados (organizadas por categorías). Poderedes acceder a todas elas, consultar imaxes, deixarnos comentarios e, por suposto, mesmo enviarnos as historias que vós mesmos recollades para sumar a este caderno. Que vos gusten!
miguelabraira@edu.xunta.es
Categorías
- 1.Quen somos (9)
- 2.Obxectivos (1)
- 3.Método (1)
- 4.Valoracións de alumnos (1)
- 5.Comentarios no Blog (1)
- Adiviñas e xogos (3)
- Animas e mortos (30)
- Contos (31)
- Contos do lobo (4)
- Ditos e refráns (5)
- Meigas e demos (27)
- Pedras e mouros (15)
- Remedios noutros animais (6)
- Remedios para as vacas (9)
- Remedios para persoas (12)
- Supersticións varias (6)
- Tormentas e nubeiros (5)
- Versos da emigración (1)
- Versos de amoríos (1)
- Versos de animais (1)
- Versos de cantares (1)
- Versos de curas (1)
- Versos de lugares (1)
- Versos de mai e berce (1)
- Versos de Maruxas (1)
- Versos de mozas (1)
- Versos de vellos (1)
- Versos varios (1)
Atopa!
Coñécenos en "Quen somos"
0 comentarios:
Publicar un comentario
Valoramos todo o que nos poidas aportar: comentarios, críticas, novos contos (lembra dicirnos onde se contan!), fotografías vellas, e por suposto tamén ánimos...