Vellos con Historia

Cargada de perfumes/brillantes de hermosura,/te traigo virgen pura/las rosas de mi amor./Aquí te las deposito/sobre tu altar radiante/mi corazón amante./Y verás en flor/que tus preciosas flores/lanzarán sus olores,/perfume en tu altar/que ante tus plantas bellas/dulce muerte/que mas desdichosa suerte/pudiera desear.
JFF (Hermunde, Pol)


Cuando era pequeñito/e iba con el ganado/comía la meriendita/antes de llegar al prado.

Arrimeime a un pino verde/por ver se me consolaba/e o pino como era verde/al verme llorar lloraba.

Tengo, tengo, tengo,/tu no tienes nada,/tengo tres ovejas en una cabaña./Una me da leche/otra me da lana/y otra mantequita/para toda la semana.

San Antonio está preñado/e ha de parir polas orellas./Tamén san Antonio sabe/de que mal morren as nenas

Si yo fuera cazador/y tuviera una escopeta/cazaría una mujer/desas que gastan peineta.

Os rapaciños de ahora andan o tuturulú/cun far de liño de fabas atarandada no cú.

Pola abertura da saia/vinche baixar un piollo,/viña de Serra Morena/ traía un parche nun ollo.

El día que yo nací/nacieron tres cosas buenas,/nació el sol y la luna/y nacieron las estrellas.

O río cando vai cheo leva carballos e follas,/tamén podía levar as lenguas murmuradoras.

Chamáchesme pera podre/siendo tu mazá podrida/la pera podre se come/y la manzana se tira.

Chamácheme pouca roupa/se tes muita teu proveito/teño menos que quitar/á noite cando me deito.

E a miña muller morreume e enterreina pola casa,/deixeille un ollo de fora pa que vise o que se pasa./E a miña muller morreume e enterreina no palleiro,/deixeille un brazo de fora pa que tocara o pandeiro.

Io Carballo da Retorta/ten a folla revirada/que lla revirou o aire/unha noite de xeada.

A muller de San Guindán/e máis outra galdrumeira/tiraron a San Guindán/de fuciños na lareira.
TVG (Meira; Pousada, A Pastoriza)

Pica canteiriño, pica,/pica na pedra miúda,/pica na muller allea,/que outro picará na túa.

O loureiro raíz de ouro,/bota folliñas de prata./Coller amores non custa,/olvidalos si que mata.

Cando eu morra enterrádeme/con ela no palleiro/e poñeime as mans dentro,/pa tocarlle no pandeiro.

A raíz do toxo verde/é moi mala de arrincar,/os amoriños primeiros,/son moi malos de olvidar.

Os curas e os taberneiros/teñen moito parecido:/os curas bautizan nenos/e os taberneiros o viño.

Arrimeime, arrimeime,/funme arrimando,/á criada do cura/e cominlle o caldo.

Os solteiros valen ouro,/os casados valen prata,/os viúvos caldeirilla/e os vellos folla de lata.

Pasei pola túa porta,pedín auga e non ma deches,válgame Dios queridiña,qué soberbia te fixeche.

Non te cases cun ferreiro,que che bota moitas chispas,cásate cun carpinteiro,que che fai cousas bonitas.

Debaixo das túas faldras/tes un racimiño de uvas,/con permiso de teu pai,/vou mirar se están maduras.

Esta noite no muíño/ha de haber o que ha de haber,/as tellas do seu tellado,/han de ir ó río beber.

Esta noite hei de ir ás mozas,/esta noite hei de ir a elas,/quen ten fillas que as garde,/que eu non hei gardar delas.

Esta noite fun ó muíño/sen ter maíz que moer,/enredeime coas rapazas/sen ter moito que facer.

Fuches falar mal de min/a quen tanto me quería,/a ti todo che escoitaba,/e a min todo me dicía.

Fixen a cama no río/e a cabeceira nun toxo;/esta miña morenura/non é para ti, garboso.

Tienes una cinturita,/por gusto te la medí,/con la cinta de mi burra/catorce vueltas le di.
AGG (Currás, Bretoña, A Pastoriza)