Vellos con Historia

Caderno de historias de tradición oral recollidas na comarca de Meira (Lugo)

Había nunha aldea un matrimonio que tiña un fillo. Cando o rapaz era pequeno seu pai enfermou e morreu. Ademais, a mai e o pai tiñan algúns problemas entre eles, polo que non se levaban moi ben. Cando chegou o día do enterro, a mai deu en chorar ao ver ao seu defunto marido saír da casa, e o pequeño, ao ver a súa mai, tamén. De alí a un pouco, cando xa ían algo distanciados da casa, o neno de tanta pena que lle deu seu pai comezou a berrarlle: “¡Ai papá! ¡Adiós, papá!”. Nesto que súa mai lle respondeu: “¡Pepe, Pepiño, non lle berres a teu pai que é capaz de volver aínda para a casa!”.
ARP (Meira)

0 comentarios:

Publicar un comentario

Valoramos todo o que nos poidas aportar: comentarios, críticas, novos contos (lembra dicirnos onde se contan!), fotografías vellas, e por suposto tamén ánimos...


Benvidos!

No curso 2008-2009, profesor e alumnos de Ciencias Sociais de 4º da ESO, do IES Pedregal de Irimia (Meira, Lugo) elaboramos un traballo de investigación que rematou neste blog. Con el, quixemos compartir con vós as moitas e fermosas historias que recollemos dos nosos vellos: cantigas, remedios contra as doenzas e mal de ollo, contos de lobos, nubeiros, ánimas e santas compañas, demos, mouros, encantos, e ata tesouros enterrados (organizadas por categorías). Poderedes acceder a todas elas, consultar imaxes, deixarnos comentarios e, por suposto, mesmo enviarnos as historias que vós mesmos recollades para sumar a este caderno. Que vos gusten!

miguelabraira@edu.xunta.es

Atopa!


Coñécenos en "Quen somos"