Era unha noite na que un raposo tiña fame e, como non tiña pitas para comer, decidiu subir a unha figueira e coller figos. Dera en tronar naquel momento e grazas ao relustro podía ver os figos e recollelos. Cada vez que collía un e quería outro dicía mirando cara o ceo: “Aluma Lupín, que che hei dar deles”, e o viña un relustro e o raposo collía outro figo. “Aluma Lupín, que che ei dar deles”, e outro relustro e outro figo que comía o raposo. Así ata que dunha vez veu un relustro, caeulle xusto encima e enganchoulle o rabo. Daquela o raposo escapou a fume de carozo e non se volveu acordar da fame nin dos figos.
ARP (Meira)
0 comentarios:
Publicar un comentario
Valoramos todo o que nos poidas aportar: comentarios, críticas, novos contos (lembra dicirnos onde se contan!), fotografías vellas, e por suposto tamén ánimos...